vettig Lotje & Heidi in Indo

Selamat pagi,

Onze start begon al goed. Toen we eenmaal onze plaats hadden gevonden in het vliegtuig kreeg de man voor ons erge kramp op zijn borst en stewardessen liepen nerveus op en neer. Na een half uur wachten werd de man met tegenzin uit het vliegtuig gezet, daarna volgde er nog een half uur een zoektocht naar zijn koffer en uur later gingen we eindelijk met emirates de lucht in.

Toen brak voor ons een moelijk moment aan, we hadden keuze uit 500 films en wel 100 spelletjes, wat gingen we nu doen???

De vluchten gingen goed voorbij, de vlucht naar dubai was heerlijk, erg weinig mensen in het vliegtuig dus lekker plaats en rustig. In Dubai aangekomen grote cultuurshock voor au3. Nog nooit zoveel burka's in levende lijven gezien. Vastgeklampt aan de arm van Claudia liepen we naar de detectiepoortjes.
Hallo...were are you from??? Vol enthousiasme zegt Claudia "HOLLAND" met als gevolg dat haar hele tas werd uitgekiept en gecontroleerd. Zelf mijn cadeautje voor au3 werd opengemaakt door zo een burka.

Daarna vliegen naar Kuala Lumpur, iets wat we niet wisten!! Telkens voor het opstijgen kregen we een warm doekje om je handen mee te wassen, leuk :) goede service

Daarna doorvliegen naar Jakarta. Waar we opnames van de lokale gtst hebben gezien en meteen een Indonesische simkaart hebben gekocht.

Doorvliegen naar Makassar, waar Jan (onze projectbegeleider) ons al op stond te wachten.

Gelukkig had Jan een hotel voor ons geregeld, dus we hoefden niet meteen door naar Rantepao (een reis van 10 uur met de auto).

We liepen onze kamer binnen, die er luxe uitzag. Vol spanning ging au3 naar het raam om de gordijnen te openen en ons uitzicht te bewonderen. Opeens extreem gegil en vloog ze mij op mijn rug, springen, gillen, huilen en lachen. Ik had nog niks in de gaten. Zit er gewoon een kakkerlak met de afmeting van 10 cm op het gordijn. Dus toen met zn 2en gillen, springen, lachen en vooral huilen haha. Ons avontuur was begonnen :)

Toen we hem heel netjes naar buiten hadden gewerkt liepen al gauw zijn vriendjes over de vloer. Wat een drama!!! Audrey was het zat en nam action. Gewapend met een telefoonboek was de kakkerlak met 1 slag neer :), toch nog rustig geslapen. De douche was minder, zag er extreem luxe uit, maar kwam geen druppel water uit. Echt jammer, we hadden ons zo op een douche verheugd. Uiteindelijk hebben we bobven de wc onze haren gewassen met de bidetslang, die deed het wel!

De volgende morgen kwam Jan ons halen en zijn we de stad even ingegaan. Daarna begonnen aan de lange en extreem gevaarlijke route naar het weeshuis. Bijna een hond onder de wielen plakken en wel 5 x in de berm geduwd door het tegenverkeer. Bijna bij het weeshuis aangekomen was er een grote politiecontrolle. Raus zei de agent, wij naar buiten. Ze kwamen met wel 15 mensen op ons af. In onze tas kijken en daarna roepen wat we mooi zijn en fotos maken hahaha. We zijn hier echt een attractie, mensen roepen constant beautiful! Echt grappig...

We kwamen snachts in het weeshuis aan en meneer martin (baas) kwam ons verwelkomen met een slapende kop en wikkelrok om en 1 tand 
We zijn naar onze kamer gegaan en hebben het bed opgemaakt, een heerlijk nieuw matras en nieuw bedlaken etc. lekker fris dus, meteen onze klamboe opgehangen en gaan slapen.

Dag 1:

Mie als ontbijt, rondleiding gehad, sommige kinderen ontmoet, concert van de kinderen voor ons, gevoetbalt met jongens op veldje, bamboe fluit geleerd spleen, met de kinderen dvd gekeken ice age was een groot success dat kennen ze niet echt leuk!! Daarna wat rondhangen, mie als lunch en avondeten en weer slapen.

Dag 2:

Mie als ontbijt, dansen met de kinderen traditionele dans, opgetreden met kinderen voor toeristen, kinderen de haren gedaan, vlechten en jongens staartjes , lunch mie en gebakken banana, tekeningen gemaakt, rummikub gespeeld, naar de kerk geweest waar au3 een stuk mocht voordragen uit de bijbel hahahahahahaha> lol, rantepao stad geweest, eten in mambo FRIETEN!!!!!!, internetten zeer frustrerend erg traag, shoppen, toen met de brommertaxi naar een extreme lux hotel>hendig lol wedstrijdje op straat , in het hotel optreden van onze kids bewonderd en uitbundig gejuigd en geklapt tot ergernis van de hotelgasten haha, daarna met 15 man in 1 auto en terug naar het weeshuis slapen.

Dag 3:

Vroeg opgestaan en nu internetten!!

Dat was een beetje ons avontuur tot nu toe. Geen idee wanneer we weer online kunnen want het internet is hier heel slecht!
We zijn heel blij met jullie reacties, leuk om wat van het thuisfront te horen, dus blijf vooral sturen 

Het gaat heel goed met ons, we missen wel onze vriendjes heel erg, maar door het goedkope smsen kunnen we veel contact hebben.
Claudia voelt zich helemaal thuis en als Ben hier zou zijn, zou ze blijven!!
Audrey mist Guido heel erg en daardoor is het soms wel moeilijk.
Heeeeeellll veeeeeelll groetjes

Audrey & Claudia